فیلوجامعه‌شناسی

مدارس آنتروپورنرپرور

فرستادن به ایمیل چاپ

برداشت از جِی. دی. هریسن از Washington Post؛ برای تأمل بیشتر


■    آیا استیو جابز یا مارک زوکربرگ آینده می‌تواند از کلاس‌های آنتروپورنری سر برآورد؟
■    شاید این‌گونه باشد، اما، موضوع مهم‌تر این است که زندگی دانشجویان و دانش‌آموزانی که زیر و بم اداره یک کسب‌وکار را در کلاس یاد می‌گیرند، بدون شک توسعه می‌یابد.
■    به همین دلیل است که تعداد سازمان‌های محلی امریکا برای آموزش دانش‌آموزانی که می‌خواهند مهارت‌های کسب‌وکار را بیاموزند – صرف نظر از این‌که می‌خواهند فردی بزرگ در عرصه تکنولوژی یا صاحب یک سوپرمارکت بزرگ باشند – رو به افزایش است و در حالی که همه این سازمان‌ها هدف مشترکی دارند، هر برنامه رویکرد متفاوتی را در پیش می‌گیرد و پرسش‌هایی را در مورد نحوه آموزش موثر آنتروپورنری مطرح می‌کند.
■    تریشیا گراناتا، مدیر اجرایی موسسه «شبکه آموزش آنتروپورنری»، می‌گوید «بسیاری از جوانان به طور طبیعی روحیه آنتروپورنری دارند. اکثر آن‌ها ایده‌های بزرگی در ذهن دارند، اما، فاقد مهارت‌های فنی لازم برای اجرایی کردن این ایده‌ها هستند. ما می‌توانیم چیزهایی به آن‌ها بیاموزیم تا مطمئن شویم روحیه ذاتی آنتروپورنری آن‌ها به هدر نرفته است».
■    شبکه آموزش آنتروپورنری یا NFTE، در قالب یک موسسه آموزشی چنین رویکردی را اتخاذ کرده و مهارت‌های کسب‌وکار را به دانش‌آموزان می‌آموزد. گراناتا می‌گوید: «این سؤال را همیشه مطرح می‌کنم که آیا واقعاً می‌توان آنتروپورنری را آموزش داد یا نه. پاسخ خود من به این سؤال مثبت است. آن‌چه این دانش‌آموزان نیاز دارند و آن‌چه ما می‌توانیم به آن‌ها یاد بدهیم، مهارت‌های مهمی هستند؛ مانند این‌که چگونه شبکه‌سازی کنند، چگونه با مشتری برخورد کنند و چگونه سرمایه‌گذاری موفقی داشته باشند».
■    از زمان تاسیس این موسسه در سال ۱۹۸۷، بیش از نیم میلیون دانش‌آموز در یکی از کلاس‌های گروهی آن شرکت کرده‌اند. تازه‌ترین بررسی NFTE نشان می‌دهد دانش‌آموزانی که در این کلاس‌ها شرکت کرده‌اند، نمرات بالاتری در دبیرستان کسب می‌کنند، در آینده میزان خوداشتغالی بالاتری دارند و درآمد آن‌ها نیز از میانگین ملی بالاتر است.
■    چانت گادوین که در آخرین سال دبیرستان در یکی از کلاس‌های NFTE شرکت کرده این کلاس‌ها را بسیار تأثیرگذار دانسته و می‌گوید: «معلم درس‌ها را بسیار ملموس و مناسب سن ما آموزش می‌داد. مهم‌ترین بخش آموزش این بود که چگونه می‌توانیم از چیزی که یاد می‌گیریم، پول درآوریم».
■    گودوین در همان سال یک شرکت پشتیبانی کامپیوتری برای خود تاسیس کرد و برنده شدن طرح کسب‌وکارش در منطقه توانست چند سرمایه‌گذار را جذب کند.

░▒▓ فراتر از مدارس
■    این مهارت‌ها در کجا باید آموزش داده شود؟ ادوارد گرنیر، رئیس شعبه محلی موسسه JAGW که سواد مالی و آنتروپورنری را در مدرسه از سطوح پایین تا دبیرستان تدریس می‌کند، معتقد است آموزش آنتروپورنری باید فراتر از محیط کلاس باشد.
■    گرنیر می‌گوید: «این کلاس‌ها باید به کسب‌وکار در دنیای واقعی آورده شوند. مطمئناً در یک جایگاه آکادمیک، دانشجویان چیزهایی یاد می‌گیرند، اما، نمی‌دانیم چقدر از این کلاس‌ها الهام می‌گیرند و چقدر می‌توانند یادگیری‌هایشان را نگه دارند».
■    گرنیر در گروه خود دانش‌آموزان را از مناطق مختلف جمع می‌کند تا سواد مالی اولیه و مهارت‌های مدیریت مالی را به آن‌ها بیاموزد، اما، او معتقد است به محض این‌که دستور کار آموزش از مدیریت مالی شخصی فراتر رفته و مدیریت کسب‌وکار مطرح می‌شود، آموزش باید خارج از کلاس ادامه  پیدا کند.
■    مثلاً گروه JAGW در برنامه‌ای موسوم به «برنامه شرکت»، با مدارس منطقه همکاری می‌کند تا دانش‌آموزانی را که می‌توانند از این برنامه‌ها منتفع شوند، شناسایی کند. پس از آن، تیم گرنیر کارآفرینان، مدیران و دیگر رهبران کسب‌وکار داوطلب را برای کار کردن با این دانش‌آموزان، خارج از محیط مدرسه، استخدام می‌کند.
■    یک ماه در سال، هر مربی جلسه‌ای با گروهی از دانش‌آموزان برگزار می‌کند تا به آن‌ها در نوشتن طرح کسب‌وکار، سرمایه‌گذاری، ایجاد و فروش محصول، مدیریت درآمد و، سپس، سهامی کردن شرکت در پایان سال کمک کند.
■    گرنیر می‌گوید یکی از دلایل کارآیی این مدل این است که آموزش آنتروپورنری موثر، فراتر از یک برنامه آموزشی مدون صورت می‌گیرد.
■    کریس براون، برنامه آموزشی دیگری را در منطقه اداره می‌کند و مانند گرنیر معتقد است این برنامه‌ها باید آموزش داخل مدرسه و خارج مدرسه را هم‌زمان در بر بگیرند. او می‌گوید: «کار کردن با دانش‌آموزانی که می‌خواهند یک ترم یا یک سال را بگذرانند موفقیت‌آمیز نخواهد بود. بنا بر این، برای رسیدن به نتیجه مطلوب، چهار سال کامل با آن‌ها کار می‌کنیم».
■    در سال دوم آموزش، آن‌ها شرکت‌هایی را ثبت می‌کنند و هر تیم با یک سرمایه‌گذار که حدود ۱۰۰۰ دلار در شرکت آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند، شریک می‌شود. سپس، به هر تیم فضایی در حد ۴۰۰ مترمربع داده می‌شود تا با مشاوران و اساتید آکادمیک ملاقات داشته باشند، محصولات خود را تولید کنند و فروش این محصولات را در سطح شهر آغاز کنند. فرآیند توسعه کسب‌وکار و آموزش آکادمیک تا پایان سال آخر این دوره ادامه پیدا می‌کند. این گروه تاکنون، با بیش از ۲۰۰ دانش‌آموز کار کرده که ۹۵ درصد آن‌ها پس از گذراندن دوره آموزشی خود توانسته‌اند وارد دانشگاه شوند.

░▒▓ خارج از مدرسه
■    یکی از تازه‌ترین برنامه‌های آموزشی آنتروپورنری، برنامه نسل زد (Gen-Z) است که شرکت Bisnow آغاز کرده است. این شرکت در برنامه خود، کارگاه‌های آموزشی نیم‌روزه‌ای برای دانش‌آموزان مقطع دبیرستان برگزار می‌کند که طی آن، شرکت‌کنندگان از شرکت‌های تازه تاسیس محلی بازدید می‌کنند، کارآفرینان را ملاقات می‌کنند و در تمرین‌هایی به هدف ایجاد، توسعه و بازاریابی یک شرکت جدید شرکت می‌کنند.
■    دوگ اندرسن، رئیس شرکت Bisnow معتقد است: «بسیاری از جوانان نمی‌دانند برای اجرایی کردن ایده‌هایشان باید از کجا کمک بگیرند و امیدوار است نسل z بتواند آن‌ها را به فکر کردن در مورد آنتروپورنری تشویق کند».
■    اندرسن می‌گوید هدف ما این است که «تجربه عملی در دنیای واقعی را برای دانش‌آموزان ایجاد کنیم، به طوری که آن‌ها نحوه کار یک بنگاه تازه تاسیس و کارآفرینان واقعی را از نزدیک ببینند».
■    برخلاف طرح‌های قبلی که هدفشان آموزش اصول اولیه راه‌اندازی و مدیریت یک کسب‌وکار کوچک است، برنامه شرکت Bisnow طوری طراحی شده که بلندپروازی را به جوانانی که آرزو دارند زوکربرگ بعدی باشند، القا می‌کند. اندرسن می‌داند تیم او باید کارگاه‌ها را جذاب‌تر کند و مشوق‌هایی برای دانش‌آموزان ایجاد کند. به عقیده او، جوانان امروز در مقایسه با نسل‌های گذشته باید نگاه متفاوت‌تری به آنتروپورنری داشته باشند.
■    اندرسن با اشاره به افرادی مانند زوکربرگ می‌گوید: «کارآفرینان امروز به اسامی بسیار آشنا و نزدیکی تبدیل شده‌اند که با دوران مدرسه ما تفاوت بسیاری کرده است. نگاه بچه‌ها به این کارآفرینان مثل نگاهی است که به ورزشکاران یا خواننده‌های محبوبشان دارند».
■    وندی تورنس، مدیر بخش آنتروپورنری بنیاد کافمن می‌گوید انواع مختلف برنامه‌های آموزش به جوانان، چه آن‌هایی که دانش‌آموزان را به کارآفرینان معرفی می‌کند و چه برنامه‌هایی که به آن‌ها کمک می‌کند شرکت تاسیس کنند، نقش مهمی دارند و همه آن‌ها مهارت‌های اولیه‌ای را می‌آموزند که جوانان را در راه‌اندازی شرکتی برای خودشان به موفقیت می‌رساند.
■    مهم‌تر از همه این‌که این برنامه باعث می‌شود دانش‌آموزان «کارآفرینانه» فکر کنند؛ یعنی، به دنبال مشکلات باشند و راه حل‌هایی برای آن‌ها بیابند.
■    تورنس می‌افزاید: «داشتن این رویکرد، فارغ از این‌که این افراد در آینده شرکت خودشان را تاسیس کنند، کارمند شرکت دیگری شوند یا بخواهند مشکلی اجتماعی را حل کنند، در زندگی اجتماعی به آن‌ها کمک خواهد کرد. مهم نیست آن‌ها چه شغلی را انتخاب می‌کنند، بلکه چیزی که اهمیت دارد این است که از نگاه یک آنتروپورنر به دنیا بنگرند».
برداشت آزاد از دنیای اقتصاد
هو العلیم

نوشتن نظر
Your Contact Details:
نظر:
<strong> <em> <span style="text-decoration:underline;"> <a target=' /> [quote] [code] <img />   
Security
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.