برداشت از پروفسور سید حسین نصر؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
▬ قرآن مجید واقعیت مرکزی و مقدس اسلام است. معانی، الفاظ، اصوات، حروفی که با آن کلمات این کتاب نوشته شده، و بالاخره، کالبد این کتاب که حاوی این کلمات و حروف است، همه و همه از نظر مسلمین مقدس است. قرآن مجید در آن واحد هم «القرآن» به معنای قرائت کردن است، و هم تمییز و بصیرت یا «الفرقان» و «ام الکتاب» به معنای مادر همهی کتابها و «المهدی»، (هدایت) و «الحکمت» (خرد). این کتاب منبع همهی معارف و حکمتها و هدایتها برای مسلمین است. هرچیزی از قرآن یا دربارهی قرآن به خداوند مربوط میشود که این کتاب از او صادر شده است، نخست و پیش از هرچیز دیگر «بلاغت» باورنکردنی و اعجاب انگیز قرآن مجید است که معجزهی اصلی اسلام به حساب میآید و هرگز، حتی، بلیغترین ابنای بشر نیز نتوانستهاند مثل آن سخن بگویند، زیرا، اصلاً مقایسه کردن زبان بشر با زبان خداوند ممکن نیست.
▬ قرآن مجید در عین حال، که دربردارندهی علم واقعیت یا مابعدالطبیعه، یا آن چیزی است که میتوان معرفت ماهیت غایی اشیاء و امورش خواند. متضمن یک قانون اخلاقی که پایه و اساس شریعت اسلامی است، و یک تاریخ مقدس نیز هست.
▬ قرآن مجید با حیرتانگیزترین شیوهی کشف حجاب از چهرهی وحدانیت جلال، تعالی، و در عین حال، عشق و رحمت و رحمانیت و نزدیکی خداوند به انسان، حاوی عمیقترین تعالیم در باب ماهیت واپسین واقعیت است. قرآن از یک سو باز میگوید که هیچ چیز مثل خداوند نیست، خداوندی که متعال و سبحان و عظیم است و از سوی دیگر، اعلام میکند که او نسبت به انسان «اقرب من حبل الورید» است.
▬ یک پیام مهم قرآن اخلاق است. خداوند پیوسته به انسان امر میکند که باتقوا زندگی کند و بداند که اگر شر و فسادی از او سر بزند بلاشک کیفر آن را خواهد دید. با این حال، قرآن این را نیز میافزاید که خداوند بخشاینده است.
▬ این هنجارها و اصول اخلاقی در قرآن مجید مبانی قوانین اسلام، یعنی، شریعت است. برخی از عناصر شریعت صریحاً در این متن ذکر شدهاند، اما، بسیاری از اوامر و نواهی یا احکام شریعت که ریشه در قرآن دارد تنها به مدد «سنت» حضرت رسول و اجماع جامعهی اسلامی با استمداد از قیاس از منابع مذکور استنباط میشوند.
▬ در قرآن تاریخ مقدسی نیز مذکور است. از آدم (به این سو. مقصود قرآن بیش از بیان قرآن تنبه بخشیدن به اصول اخلاقی و معنوی است)
مآخذ:...
هو العلیم