حامد
دهخدا؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر
▬ در اتفاقات سه سال اخیر، و در جریان تبلیغات انتخاباتی، صریح‌ترین اهانت‌ها به رییس‌جمهور قانونی کشور شد.
▬ تهمت‌هایی زدند، حرف‌هایی گفتند؛ به کی؟ به کسی که رییس‌جمهور قانونی کشور است، متکی به آراء مردم است.
▬ نسبت‌های خلاف دادند، رییس‌جمهور مملکت را که مورد اعتماد مردم است، به دروغ‌گویی متهم کردند! این‌ها خوب است؟
▬ کارنامه‌های جعلی برای دولت درست کردند، اینجا آن‌جا پخش کردند، که ما که در جریان امور هستیم، می‌بینیم می‌دانیم که این‌ها خلاف واقع است؛ فحاشی کردند.
▬ رییس‌جمهور را «خرافاتی»، «رمال»، «فراماسون»، «دزد»، ... از این نسبت‌های خجالت‌آور دادند؛ اخلاق و قانون و انصاف را زیر پا گذاشتند.
▬ اتهاماتی مطرح شد که در جایی اثبات نشده است؛ به شایعات تکیه شد؛ بی‌انصافی‌هایی احیاناً دیده شد؛ هم بی‌انصافی نسبت به این دولت با این همه حجم خدمت، و هم بی‌انصافی نسبت به دولت‌های گذشته و دوران سی ساله.
▬ آقایان در خلال صحبت احساساتی شدند و لابلای حرف‌های خوب، حرف‌هایی هم که خوب نبود، گفته شد.
▬ سیاه‌نمایی وضع موجود به شکل افراطی در این مناظره‌ها دیده شد؛ سیاه‌نمایی دوره‌های گذشته هم در این مناظره‌ها مشاهده شد؛ هر دو بد بود.
░▒▓
▬ یک نکته هم راجع به خصوص مسائل یک سال اخیر عرض کنم، که این هم مسأله‌ی مهمی است.
▬ قضیه‌ای در مجلس پیش آمد؛ قضیه‌ی بدی بود، قضیه‌ی نامناسبی بود؛ هم ملت را ناراحت کرد، هم نخبگان را ناراحت کرد. بنده‌ی حقیر هم از دو جهت ناراحت شدم: هم خودم در مقابل، این قضایا احساس تأثر می‌کنم؛ هم به خاطر ناراحتی مردم، انسان احساس تأثر می‌کند.
▬ خب، رییس یک قوه به استناد یک اتهامِ ثابت نشده و مطرح نشده‌ای در دادگاه، دو قوه‌ی دیگر را متهم کرد؛ این کار بدی بود، این کار نامناسبی بود؛ این‌جور کارها، هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است، هم خلاف اخلاق است، هم تضییع حقوق اساسی مردم است. یکی از حقوق اساسی مهم مردم این است که در آرامش روانی و در امنیت روانی زندگی کنند؛ در کشور امنیت اخلاقی برقرار باشد.
▬ اگر یک فردی متهم به فساد است، نمی‌شود به خاطر او انسان دیگران را متهم کند؛ حتّی اگر ثابت هم می‌شد، چه برسد به این‌که ثابت نشده است، دادگاهی نرفته، محاکمه‌ای نشده. به استناد متهم کردن یک نفر، انسان بیاید دیگران را، مجلس را، قوه‌ی قضاییه را متهم کند؛ این کار درست نیست، این کار غلط است.
▬ آن طرف قضیه هم، اصل این استیضاحی که در مجلس انجام گرفت، غلط بود. خب، استیضاح باید یک فایده‌ای داشته باشد. چند ماه به پایان کار دولت، استیضاح یک وزیر، آن هم باز با یک علت و دلیلی که مربوط به خود آن وزیر نیست، چه معنی دارد؟ چرا؟ این هم غلط بود. اینجا هم یک مسؤول دولتی متهم به فساد است. نمی‌شود به خاطر او مسؤول دولتی دیگر را متهم کرد؛ حتّی اگر ثابت هم می‌شد، چه برسد به این‌که ثابت نشده است، دادگاهی نرفته، محاکمه‌ای نشده. ازاین‌دست قضایا در این دو سه سال زیاد اتفاق افتاد. معاون رییس‌جمهور را نه با فیلم، که با چند عکس سند که در یک سایت منتشر شد، در پرونده موسوم به بیمه متهم کردند، بعداً پرونده به دادگاه رفت و دادگاه هم آن اسناد را معتبر نشمرد و متهم را تبرئه کرد. پاسخ این آبروی رفته را چه کسی می‌خواهد بدهد؟ همین‌طور در مورد معاون اجرایی رییس‌جمهور که اتهاماتی که نهایتاً هم در دادگاه تأیید نشد را رسانه‌ای کردند. پاسخ این آبروی رفته را چه کسی می‌خواهد بدهد؟
▬ این هم که شنیدم در داخل مجلس کسانی حرف‌های نامناسبی بر زبان آوردند، این هم غلط است.
▬ همه‌ی این قضایا، قضایای نامتناسبی است با نظام جمهوری اسلامی؛ نه آن متهم کردن، نه آن برخورد کردن، نه آن استیضاح. دفاعی هم که رییس محترم قوه از خودش کرد، آن هم یک قدری زیاده‌روی بود؛ لزومی نداشت.
▬ وقتى ما همه با هم برادریم، وقتى دشمن مشترک جلوى روى ما هست، وقتى توطئه را مى‌بینیم، چه کار باید بکنیم؟
▬ این را هم عرض بکنیم؛ این حرفی که من امروز زدم و از بعضی از مسؤولان و سران کشور گله‌گزاری کردم، موجب نشود که حالا یک عده‌ای راه بیفتند، بنا کنند علیه این و آن شعار دادن؛ نه، بنده با این کار هم مخالفم.
▬ این‌که شما یک نفر را به‌عنوان ضد ولایت، ضد بصیرت، ضد چه، انحرافی، حلقه انحرافی، جریان انحرافی،... مشخص کنید، بعد یک عده‌ای راه بیفتند علیه او شعار بدهند، مجلس را به هم بزنند، بنده با این کارها هم مخالفم؛ این را من صریح بگویم. این کارهایی که در قم اتفاق افتاد، بنده با این‌جور کارها مخالفم. آن کارهایی که در مرقد امام اتفاق افتاد، بنده با این‌جور کارها مخالفم. بارها به مسؤولین و کسانی که می‌توانند جلوی این چیزها را بگیرند، تذکر داده‌ام.
▬ آن کسانی که این کارها را می‌کنند، اگر واقعاً حزب‌اللهی و مؤمن‌اند، خب نکنند. می‌بینید که تشخیص ما این است که این کارها به ضرر کشور است، این کارها به نفع نیست. با احساساتشان راه بیفتند اینجا، آن‌جا، علیه این شعار بدهند، علیه آن شعار بدهند؛ این شعار دادن‌ها کاری از پیش نمی‌برد. این خشم‌ها را، این احساسات را برای جای لازم نگه‌دارید. در دوران دفاع مقدس اگر بسیجی‌ها می‌خواستند همین‌طور بروند یک جایی، طبق میل خودشان حمله کنند، که خب پدر کشور در می‌آمد.
▬ نظمی لازم است، انضباطی لازم است، مراعاتی لازم است. اگر چنان چه به این حرف‌ها اعتنایی ندارند، آن‌ها که خب حسابشان جداست؛ اما، آن کسانی که به این حرف‌ها اعتناء دارند و مقیدند که برخلاف موازین شرع حرکت نکنند، باید مراقبت کنند، از این کارها نکنند.
▬ البته، ملت ایران به لطف الهی، به هدایت الهی، ملت بصیری است. من به شما عرض بکنم جوان‌ها! آن روزی که ما نیستیم و شما هستید، بدانید آن روز ملت ایران وضعش، افقش، زندگی مادی و معنوی‌اش، بمراتب از امروز بهتر خواهد بود. حرکت ملت ایران به سمت روشنی است، افق‌ها روشن است. ما یک قدری باید مراقب خودمان باشیم.
▬ از خداوند متعال هم باید کمک بگیریم؛ از ارواح طیبه‌ی شهدا و روح مطهر امام هم باید کمک بگیریم. ان‌شاءالله دعای حضرت بقیه‌الله الأعظم (ارواحنا فداه) شامل حال ما و شما بشود.
مأخذ: این، صرفاً «برآوردی» بود بر مبنای مندرجات خطبه نماز جمعه ۲۶ خردادماه ۸۸ و بیانات در دیدار مردم آذربایجان مورخ شنبه ۲۸ بهمن ۹۱
هو العلیم
