فیلوجامعه‌شناسی

تأمل‌درحکمت‌فرهنگ‌عامه: ”آفتابی شدن“

فرستادن به ایمیل چاپ

برداشت آزاد از آریاادیب؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر


▬    این اصطلاح را برای کسی به کار می‌برند که پس از مدتی دراز، از محل خود خارج شده و خود را نشان دهد.
▬    خشکی و کم آبی و نیز وضعیت کوهستانی و شیب مناسب اغلب اراضی فلات ایران موجب آن گردید که ایرانیان از دست کم ده سده پیش از میلاد مسیح، با حفر قنات‌ها و استفاده از آب‌های زیر زمینی بخش بزرگی از بیابان‌های بی‌آب و علف کشور را به مزارع و باغات سرسبز و خرم مبدل سازند.
▬    پادشاهان هخامنشی، اشکانی و ساسانی مردم را به کشاورزی و آباد کردن اراضی تشویق فراوان می‌کردند و فن قنات کنی را در سراسر کشورهایی که فتح می‌کردند نیز رایج می‌ساختند.
▬    پس از آن که قنات را برای بهره برداری آماده می‌کردند برای آزمایش ِ جریان آب در آن، در مبدأ آن، یعنی، در چاه مادر، مقداری کاه روی آب می‌ریختند و با دیدن این کاه‌ها در مظهر قنات، یعنی، در محل خروج آب از قنات، میزان سرعت آب و حسن جریان آب را می‌سنجیدند. واژه‌ی «کاریز» نیز که در واقع، «کاه ریز» است از همین جا آمده است.
▬    در آن هنگام که آب قنات به مظهر قنات می‌رسید و از زمین خارج می‌شد، می‌گفتند که آب آفتابی شده است، یعنی، از تاریکی خارج شده و به آفتاب و روشنایی رسیده است.
▬    این عبارت، اکنون، مجازاً برای کسانی که پس از مدت‌ها از انزوا خارج شده و خود را نشان می‌دهند به کار می‌رود.
مآخذ:...
هو العلیم

 

نوشتن نظر
Your Contact Details:
نظر:
<strong> <em> <span style="text-decoration:underline;"> <a target=' /> [quote] [code] <img />   
Security
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.