نامه تخیلی و از کتاب سفرنامه حاجی بابا اصفهانی است که طنز است. به صرف حقیقت داشتن ایرادی در آن نمیبینم. شاه خسته از شنیدن جفنگیات اطرافیان به سفیرش نامه داده تا حقیقت را جستجو کند. همین حقیقت جویی صفت خوبی است گرچه در بی کفایتی او شکی نیست.