برداشت آزاد از کتابخانه مرجع انکارتا؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
▬ معماری رنسانس مانند مجسمهسازی رنسانس، شدیداً از کشف اشکال و اصول کلاسیک ملهم بود.
▬ در قرن پانزدهم، معمارانی مانند فیلیپو برونلسکی (Filippo Brunelleschi, 1377-1446) و لئون باتیستا آلبرتی (Leon Battista Alberti, 1404-1472)، در خرابههای روم باستان، مبانی معماری جدید مبتنی بر اصول جغرافیایی و ریاضیات را یافتند.
▬ برونلسکی، اولین آثار عظیم معماری رنسانس را در ساختمانهایی مانند کلیسای سن لارنزو و نمازخانه پاتزی در فلورانس ایجاد کرد.
▬ آلبرتی هم رسالههای نظری در تبیین اصول معماری رومی نوشت. نیز، معماری کلیسای سن فرانسیسکو، که یک کلیسای سبک گوتیک در شهر ایتالیایی ریمینی بود، نوعی از آثار رنسانس اولیه است. گرایش این اثر، بر آن بود تا ساختمانهای ترمیمیافتهی قدیمی را توسط افزودن رویکردهای کلاسیک مانند استفاده از قرینهسازی و برجستگیهای کلاسیک مانند ستونها ترمیم و سر و شکل دهد.
▬ نقش مهم رنسانس در بسط معماری غربی، یعنی طراحی گنبد، ویژگی معماری بود که قبلاً در معماری رومی مطرح شد. گنبد بزرگ برونلسکی بر فراز کلیسای جامع فلورانس یکی از دستاوردهای مهم این دوره است.
▬ دوناتو برامانته (Donato Bramante, 1444-1514)، گنبد تمپینتو را که زیارتگاهی در رم است خلق کرد که نمونه برجستهای از ساختمان مستدیر با سقف گنبدی بود که شکل غالب معماری در طول دورهی رنسانس محسوب میشود.
▬ همچنین، معماران رنسانس، به ساختمانهای سکولاری مانند کاخها، کتابخانهها و تئاترها علاقه نشان دادند.
▬ نمونههای مهم معماری سکولار رنسانس، شامل کاخ ویلای مدیچی که توسط معمار ایتالیایی میکلوتزو (Michelozzo, 1396-1472) ساخته شد، و تئاتر المپیک که توسط آندرِآ پالادیو (Andrea Palladio, 1508-80) طراحی شد و در ویچنزا، شهر شمالی ایتالیا قرار دارد است.
▬ استفاده پالادیو از ستونها و گنبدها، در خانهها و ویلاها، گویای بهرهگیری او از اصول کلاسیک طراحی برای ساختارهای کلاسیک است.
▬ رافائل (Raphael, 1483-1520)، بالدازاره توماسو پروتزی (Baldassare Tommaso Peruzzi, 1481-1536)، و جیاکومو داوینیولا (Giacomo da Vignola, 1507-73)، میکلانژ (Michelangelo, 1475-1564) و خاندان سانگالو (Sangallo)، معماران مهم رنسانس قرن شانزدهم بودند.
مآخذ:...
هو العلیم